توت فرنگی، یک محصول کوچک میوه از اهمیت زیادی در سراسر جهان است به عنوان یک سیستم گیاهی مدل برای در نظر گرفته شده است، و به انواع زیادی از ارگانیسم های بیماری زا گیاهی حساس است.
اکثر اجزا و مکانیسم های شبکه دفاعی توت فرنگی گلخانه ای هنوز به خوبی شناخته نشده اند.
با این حال، با توجه به دانش فعلی، واضح به نظر می رسد که توانایی یک گیاه توت فرنگی برای پاسخ کارآمد به عوامل بیماری زا اولاً به وضعیت فیزیولوژیکی بافت آسیب دیده (مکانیسم های دفاعی از پیش ساخته شده) و ثانیاً به توانایی عمومی برای شناسایی و شناسایی مهاجمان بستگی دارد.
توسط گیرنده های گیاهی سطحی، به دنبال طیف وسیعی از مکانیسم های القا شده، که شامل تقویت دیواره سلولی، تولید گونه های فعال اکسیژن، تولید فیتوالکسین و تجمع پروتئین مرتبط با بیماری زایی می شود.
تشریح این پاسخ‌های فیزیولوژیکی در سطح مولکولی اطلاعات ارزشمندی را برای بهبود استراتژی‌های پرورش آتی برای گونه‌های جدید توت‌فرنگی و مهندسی گیاهان توت فرنگی بوته ای برای مقاومت در برابر بیماری‌های بادوام و طیف وسیع ارائه می‌دهد. این امر به نوبه خود منجر به کاهش استفاده از مواد شیمیایی و خطرات زیست محیطی می شود.
در دو دهه اخیر پیشرفت هایی در درک تعامل مولکولی بین گیاهان (عمدتا آنهایی که سیستم های مدل در نظر گرفته می شوند) و کلاس های مختلف پاتوژن های میکروبی انجام شده است.
با این حال، پیشرفت عمده در ژنتیک و زیست شناسی مولکولی توت فرنگی صادراتی هنوز مورد نیاز است تا به طور کامل نحوه عملکرد سیستم ایمنی ذاتی این گیاه پیچیده کشف شود.
این بینش های اساسی چارچوبی مفهومی برای مداخله عقلانی انسان از طریق رویکردهای جدید تحقیق توت فرنگی آبی رنگ
فراهم می کند.
فراهم می کند.
در این بررسی، مروری جامع ارائه خواهیم کرد و پیشرفت‌های اخیر در تحقیقات مولکولی در مورد مکانیسم‌های دفاعی توت فرنگی در برابر پاتوژن‌ها را مورد بحث قرار خواهیم داد.
- منابع:
- تبلیغات:
بدون دیدگاه